Hendrickje, Rembrandts lief

HENDRICKJE, REMBRANDTS LIEF (1625-1663)
een Achterhoekse vrouw in het leven van Rembrandt

...“Indrukwekkend, ik zat er hélemaal in!”...

foto's (c) narcis

Hendrickje, de vrouw achter Rembrandt. Vanuit de duisternis een gouden lichtstraal op deze eenvoudige vrouw in het 17de eeuwse Amsterdam.

Een verstilde monoloog over haar gevoelens, haar verwondering en haar onvoorwaardelijke liefde voor de Meester. Hendrickje Stoffels even uitgelicht. "Rembrandtman, Rembrandtman, keer ow 'ns umme en kiek mi-j 'ns an!"

Hermi Hartjes zet niet alleen de persoon Hendrickje Stoffels op het toneel. Zij is ook verantwoordelijk voor het concept en de teksten. Samen met Wouter ten Pas was zij jarenlang de motor achter Theatergroep Narcis. Ze brachten talloze bijzondere voorstellingen op de planken zoals de eerste alternatieve Gysbreght van Aemstel, Koning Arthur, Shakespeare's De Storm
voor kinderen en vele eigentijdse sprookjes.

Deze keer neemt de theatermaker u mee in het leven van Hendrickje Stoffels, Rembrandts derde vrouw. Zij was een eenvoudige Achterhoekse vrouw die terechtkwam in het 17de eeuwse Amsterdam. Als dienstmeisje, minnares, huisvrouw en kunsthandelaar.
Na de ramp met de kruittoren, de dood van haar vader en het hertrouwen van haar moeder vertrekt Hendrickje op 20-jarige leeftijd vanuit het Achterhoekse garnizoensstadje Bredevoort naar Amsterdam. Ze wordt dienstbode bij de grote Rembrandt. Ze maakt kennis met de wereld van kunstenaars en welgestelden maar ook met de wereld van boenen, schrobben, poetsen en kapotte handen.

Vol verwondering is ze getuige van het ontstaan van de meesterwerken. Ze ontmoet de leerlingen en de modellen. Rembrandt deelt het bed met Geertje Dircx, haar bazin en ziet haar niet staan.
Als Amsterdam de Vrede van Munster viert en Rembrandt dronken thuis komt, ziet hij Hendrickje in de keuken in het volle maanlicht. Ze voelt zijn blik. Ze wordt model. Niet lang daarna hebben zij een relatie.

Nadat de jaloerse Geertje naar het Spinhuis is gemanipuleerd, raakt de ongehuwde Hendrickje zwanger van Rembrandt. Het oordeel van de Kerkenraad is hard: ze is een hoer.

Keerpunt wordt het faillissement van Rembrandt. Hendrickje neemt kordaat de zakeling leiding op zich en zorgt er samen met Titus voor dat Rembrandt zonder zorgen kan doorwerken. Ze sterft op 38-jarige leeftijd en wordt op 24 juli 1663 begraven in de Westerkerk te Amsterdam. (c)foto Peter van Tuijl
 

 "Mijn bruidje, hij noemde mij zijn bruidje."

Hermi Hartjes ( regie Wouter ten Pas) vertelt het verhaal niet chronologisch maar associatief. De ene herinnering mengt zich als vanzelf met de andere.
Uitgangspunt is de open vorm. Soms kruipt de verteller in de huid van het personage, even later wordt er gepaste afstand genomen.                
Dit alles om de lichte en duistere kanten in het leven van Hendrickje weer te geven. Het spel is als de penseelstreken van Rembrandt. Soms weerbarstig, dan weer zacht, teder of woedend. Maar altijd waarachtig en gepassioneerd.

  C) foto: Narcis                                                    
 

concept,tekst,spel

Hermi Hartjes
regie Wouter ten Pas

Hendrickje, Rembrandts Lief